Hoe ik in 3 weken een boek schreef, en welke ondernemerslessen jij daar uit kunt trekken

Mijn nieuwste boek Ondernemen in Crisistijd, schreef ik daadwerkelijk in drie weken. En zelfs voor mij is dat erg snel. Heel veel mensen vroegen mij: ‘Hoe doe je dat?’ En omdat de lessen die ik hieruit kon trekken minstens zo relevant zijn voor het runnen van een (crisisbestendig) bedrijf als voor het schrijven van een boek, deel ik ze graag met je:

Sell the tell
Ik heb een besloten community voor mijn klanten. Vanaf de eerste dag van de crisis ben ik daar video’s gaan plaatsen met tips over hoe de crisis door te komen. Een van de video’s die ik opnam had als titel: Nieuwe producten lanceren: sell the tell. De kern van mijn betoog was dat je nieuwe diensten moet verkopen vóór ze af zijn. Je verkoopt het verhaal en daardoor weet je zeker dat er behoefte is aan je nieuwe product voordat je het gaat maken.

Een week nadat ik de video had geplaatst, kondigde ik aan dat ik gevraagd was om dit boek te schrijven. Een van mijn klanten, David Muntinga van De Cashflowcoach, reageerde daarop met:
‘Zoo gaaaf! Ik kan niet wachten om hem te lezen. Kunnen we hem vast bestellen?’
Ik zei daarop: ‘Ha! Tof David, dank voor je vertrouwen’.
Maar David liet zich niet afschepen en reageerde met:
‘Je zei het zelf in een video . . . Verkopen voordat je begint. Waar is de bestellink van je nieuwe boek? Ik wil hem. Bij deze bestel ik er vast 2!’

Er waren voldoende redenen om géén bestellink aan te maken. Dit waren mijn ‘ja-maars’:
‘Ja, maar ik weet niet wat de prijs van het boek gaat worden.’
‘Ja, maar ik wil de boeken helemaal niet zelf verkopen, dat is veel te arbeidsintensief.’
‘Ja, maar het is weekend en ik heb Sonja nodig om dit in te richten, maar ik vind het niet urgent genoeg om haar daarvoor lastig te vallen.’

Het zijn allemaal zeer valide ‘ja-maars’. Ik had heel goed kunnen zeggen dat ik erop terug zou komen of iets dergelijks. Maar hopelijk voel je zelf de energie wegzakken als je je voorstelt dat ik dat had gezegd. Het moment waarop David mijn boek wilde kopen, toen er feitelijk nog geen letter van op papier stond, was er momentum. Dat momentum laten lopen, is killing. Killing voor de energie, voor het vertrouwen in mij, voor de know like trust die ik heb opgebouwd in de groep.

Het enige wat ik op dat moment kon doen, was alle ratio parkeren en in actie komen. En dat is wat ik deed. Ik deed mijn beste aanname voor een prijs. Ik maakte zelf een product aan in het systeem (en bleek dat natuurlijk gewoon te kunnen) en ik knalde binnen een half uur een bestellink de besloten community in. Weer een uur later, had ik vijftien boeken verkocht. Terwijl er nog steeds geen letter van op papier stond.

Daarmee had ik mijn eigen ‘les’ bewezen: Sell the tell. Ik had hiermee namelijk een aantal dingen gerealiseerd:

Bewijs dat er vraag naar het product is
Voordat dat je heel veel tijd, geld en energie in een product stopt, is het essentieel dat je bewijst dat er vraag naar dit nieuwe product is. Je hebt geen tijd om ellenlange marktonderzoeken te doen. Je kunt het je niet veroorloven om weken bezig te zijn met de ontwikkeling van een product dat uiteindelijk niemand wilt hebben. Dus: Je moet het verkopen voordat je het maakt.
Ik had binnen een half uur het bewijs dat mijn boek relevant is. Het was niet enkel iets waarvan ik dacht en hoopte dat er markt voor zou zijn. Ik had bewezen dat die markt er was. De eerste vijftien verkopen had ik tenslotte al gerealiseerd.

Zorg voor urgentie
De meeste ondernemers presteren het beste onder druk. Onder druk is er geen ruimte voor afleiding en raak je in flow. Een boek schrijven waar niemand op zit te wachten, heeft geen enkele urgentie. De kans dat ik de was ga opvouwen in plaats van schrijven is zonder urgentie heel reëel. Je hebt dus urgentie nodig. En echter dan urgentie in de vorm van klanten die hun portemonnee al hebben getrokken, krijg je het niet.

Creëer echte deadlines
Een van de redenen waarom ik ongelofelijk veel produceer, in hoog tempo (boeken, trainingen, live-dagen, nieuwe concepten, verzin het) is dat ik werk met echte deadlines. Een echte deadline is een deadline waar je een ander bij betrekt. Een halfslachtige deadline is een deadline met jezelf. Dat ken je vast wel. Je zet in je agenda dat je iets af wilt hebben. En als het moment daar is dat je het af zou hebben, verzet je de afspraak met jezelf een weekje. Dat schiet dus niet op. En dat komt omdat de deadline niet echt is. De beste echte deadlines zijn deadlines waar mensen voor betaald hebben of waar andere mensen van afhankelijk zijn. Bijvoorbeeld een training die ik op maandag lanceerde (sell the tell) en op vrijdag gaf. Toen ik de training lanceerde, stond er nog geen letter van op papier. Maar op de dag van de deadline had ik tachtig klanten online. Geloof me, dan komt die training er hoor. Al moet je een nacht doortrekken. Ook voor mijn boek creëerde ik een echte deadline. Ik vertelde Monique Lindzen, de uitgever: Drie weken heb ik nodig. Vervolgens gebeurde er van alles, er werd een ontwerper aan het werk gezet, Managementboek en Bol werden geïnformeerd. Een vormgever werd ingepland. Daar had ik ineens een echte deadline gecreëerd.

Bovenstaande komt uit het hoofdstuk ‘Bonus: De lessen die horen bij het schrijven van dit boek‘ in mijn nieuwste boek: Ondernemen in Crisistijd. Het ligt donderdag a.s. pas in de winkel, maar je kunt het nu reeds reserveren!

WIN EEN LIMITED EDITION T-SHIRT:  

I GOT THIS!

Zodra het boek uit is, kun je een geweldig T-shirt winnen!

Van 8 t/m 13 juni verloot ik iedere dag 3 T-shirts.

Je hebt dus de kans om 1 van de 18 T-shirts te winnen!

Dit zijn de regels:

• Reserveer het boek (liefst via managementboek.nl) zodat je het als eerste in huis hebt
• Plaats van 8 tot en met 13 juni een foto van het boek op Linkedin, Facebook en/of Instagram;
• Tag mij daarin @FemkeHogema
• Gebruik de volgende #’s: #OndernemenInCrisistijd #IgotThis
• Je kunt IEDERE dag op IEDER platform meedoen
• We verloten iedere dag 3 T-shirts onder de meest opvallende en leuke inzendingen.
• We mailen je uiteraard voor je maat en je adres!

You got this!

Femke Hogema